céimnigh (present analytic céimníonn, future analytic céimneoidh, verbal noun céimniú, past participle céimnithe)
- to step, pace
- to graduate (from a university)
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
céimním
|
céimníonn tú; céimnír†
|
céimníonn sé, sí
|
céimnímid; céimníonn muid
|
céimníonn sibh
|
céimníonn siad; céimníd†
|
a chéimníonn; a chéimníos / a gcéimníonn*
|
céimnítear
|
past
|
chéimnigh mé; chéimníos
|
chéimnigh tú; chéimnís
|
chéimnigh sé, sí
|
chéimníomar; chéimnigh muid
|
chéimnigh sibh; chéimníobhair
|
chéimnigh siad; chéimníodar
|
a chéimnigh / ar chéimnigh*
|
céimníodh
|
past habitual
|
chéimnínn / gcéimnínn‡‡
|
chéimníteá / gcéimníteᇇ
|
chéimníodh sé, sí / gcéimníodh sé, s퇇
|
chéimnímis; chéimníodh muid / gcéimnímis‡‡; gcéimníodh muid‡‡
|
chéimníodh sibh / gcéimníodh sibh‡‡
|
chéimnídís; chéimníodh siad / gcéimnídís‡‡; gcéimníodh siad‡‡
|
a chéimníodh / a gcéimníodh*
|
chéimnítí / gcéimnít퇇
|
future
|
céimneoidh mé; céimneod; céimneochaidh mé†
|
céimneoidh tú; céimneoir†; céimneochaidh tú†
|
céimneoidh sé, sí; céimneochaidh sé, sí†
|
céimneoimid; céimneoidh muid; céimneochaimid†; céimneochaidh muid†
|
céimneoidh sibh; céimneochaidh sibh†
|
céimneoidh siad; céimneoid†; céimneochaidh siad†
|
a chéimneoidh; a chéimneos; a chéimneochaidh†; a chéimneochas† / a gcéimneoidh*; a gcéimneochaidh*†
|
céimneofar; céimneochar†
|
conditional
|
chéimneoinn; chéimneochainn† / gcéimneoinn‡‡; gcéimneochainn†‡‡
|
chéimneofá; chéimneochthᆠ/ gcéimneofᇇ; gcéimneochthᆇ‡
|
chéimneodh sé, sí; chéimneochadh sé, sí† / gcéimneodh sé, s퇇; gcéimneochadh sé, s톇‡
|
chéimneoimis; chéimneodh muid; chéimneochaimis†; chéimneochadh muid† / gcéimneoimis‡‡; gcéimneodh muid‡‡; gcéimneochaimis†‡‡; gcéimneochadh muid†‡‡
|
chéimneodh sibh; chéimneochadh sibh† / gcéimneodh sibh‡‡; gcéimneochadh sibh†‡‡
|
chéimneoidís; chéimneodh siad; chéimneochadh siad† / gcéimneoidís‡‡; gcéimneodh siad‡‡; gcéimneochadh siad†‡‡
|
a chéimneodh; a chéimneochadh† / a gcéimneodh*; a gcéimneochadh*†
|
chéimneofaí; chéimneochthaí† / gcéimneofa퇇; gcéimneochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go gcéimní mé; go gcéimníod†
|
go gcéimní tú; go gcéimnír†
|
go gcéimní sé, sí
|
go gcéimnímid; go gcéimní muid
|
go gcéimní sibh
|
go gcéimní siad; go gcéimníd†
|
—
|
go gcéimnítear
|
past
|
dá gcéimnínn
|
dá gcéimníteá
|
dá gcéimníodh sé, sí
|
dá gcéimnímis; dá gcéimníodh muid
|
dá gcéimníodh sibh
|
dá gcéimnídís; dá gcéimníodh siad
|
—
|
dá gcéimnítí
|
imperative
|
céimním
|
céimnigh
|
céimníodh sé, sí
|
céimnímis
|
céimnígí; céimnídh†
|
céimnídís
|
—
|
céimnítear
|
verbal noun
|
céimniú
|
past participle
|
céimnithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
céimnigh
|
chéimnigh
|
gcéimnigh
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|