causalis

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 19:17, 21 July 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

causa +‎ -ālis

Pronunciation

Adjective

causālis (neuter causāle); third-declension two-termination adjective

  1. (Late Latin) causal
  2. (Late Latin, grammar) causal
    • 1737, Glossarium germanicum, continens origines & antiquitates totius linguae germanicae, et omnium pene vocabulorum, vigentium et desitorum. Opus [...] Johannis Georgii Wachteri, page 257:
      Gothi tres habent conjunctiones causales, than Luc. I. 66. unte Matth. IX. 24. & uhthan Marc. XVI. 8. Anglosaxones & Franci nullas.

Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative causālis causāle causālēs causālia
Genitive causālis causālium
Dative causālī causālibus
Accusative causālem causāle causālēs
causālīs
causālia
Ablative causālī causālibus
Vocative causālis causāle causālēs causālia

Descendants

  • Catalan: causal
  • English: causal
  • French: causal
  • Italian: causale

Template:mid2

References

  • causalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • causalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.