cenatorius
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From cēna (“dinner, supper”) + -tōrius.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /keː.naːˈtoː.ri.us/, [keːnäːˈt̪oːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃe.naˈto.ri.us/, [t͡ʃenäˈt̪ɔːrius]
Adjective
[edit]cēnātōrius (feminine cēnātōria, neuter cēnātōrium); first/second-declension adjective
- of or pertaining to the dinner
- of or pertaining to the table, dining table
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cēnātōrius | cēnātōria | cēnātōrium | cēnātōriī | cēnātōriae | cēnātōria | |
Genitive | cēnātōriī | cēnātōriae | cēnātōriī | cēnātōriōrum | cēnātōriārum | cēnātōriōrum | |
Dative | cēnātōriō | cēnātōriō | cēnātōriīs | ||||
Accusative | cēnātōrium | cēnātōriam | cēnātōrium | cēnātōriōs | cēnātōriās | cēnātōria | |
Ablative | cēnātōriō | cēnātōriā | cēnātōriō | cēnātōriīs | |||
Vocative | cēnātōrie | cēnātōria | cēnātōrium | cēnātōriī | cēnātōriae | cēnātōria |
Descendants
[edit]- → English: cenatory
References
[edit]- “cenatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cenatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.