cinericius
Latin
Alternative forms
Etymology
From cinis (“ashes”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ki.neˈri.ki.us/, [kɪnɛˈrɪkiʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃi.neˈri.t͡ʃi.us/, [t͡ʃineˈriːt͡ʃius]
Adjective
cinericius (feminine cinericia, neuter cinericium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cinericius | cinericia | cinericium | cinericiī | cinericiae | cinericia | |
Genitive | cinericiī | cinericiae | cinericiī | cinericiōrum | cinericiārum | cinericiōrum | |
Dative | cinericiō | cinericiō | cinericiīs | ||||
Accusative | cinericium | cinericiam | cinericium | cinericiōs | cinericiās | cinericia | |
Ablative | cinericiō | cinericiā | cinericiō | cinericiīs | |||
Vocative | cinericie | cinericia | cinericium | cinericiī | cinericiae | cinericia |
Synonyms
- (like ashes): cinerāceus, cinereus
Related terms
References
- “cinericius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cinericius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.