coşku

Turkish

Etymology

From coşmak.

Pronunciation

• IPA^(key): [dʒo̞ʃkʊ]

Noun

coşku (definite accusative coşkuyu, plural coşkular)

1. excitement, enthusiasm

Declension

Inflection
Nominative	coşku
Definite accusative	coşkuyu
	Singular	Plural
Nominative	coşku	coşkular
Definite accusative	coşkuyu	coşkuları
Dative	coşkuya	coşkulara
Locative	coşkuda	coşkularda
Ablative	coşkudan	coşkulardan
Genitive	coşkunun	coşkuların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular coşkum coşkularım 2nd singular coşkun coşkuların 3rd singular coşkusu coşkuları 1st plural coşkumuz coşkularımız 2nd plural coşkunuz coşkularınız 3rd plural coşkuları coşkuları Definite accusative Singular Plural 1st singular coşkumu coşkularımı 2nd singular coşkunu coşkularını 3rd singular coşkusunu coşkularını 1st plural coşkumuzu coşkularımızı 2nd plural coşkunuzu coşkularınızı 3rd plural coşkularını coşkularını Dative Singular Plural 1st singular coşkuma coşkularıma 2nd singular coşkuna coşkularına 3rd singular coşkusuna coşkularına 1st plural coşkumuza coşkularımıza 2nd plural coşkunuza coşkularınıza 3rd plural coşkularına coşkularına Locative Singular Plural 1st singular coşkumda coşkularımda 2nd singular coşkunda coşkularında 3rd singular coşkusunda coşkularında 1st plural coşkumuzda coşkularımızda 2nd plural coşkunuzda coşkularınızda 3rd plural coşkularında coşkularında Ablative Singular Plural 1st singular coşkumdan coşkularımdan 2nd singular coşkundan coşkularından 3rd singular coşkusundan coşkularından 1st plural coşkumuzdan coşkularımızdan 2nd plural coşkunuzdan coşkularınızdan 3rd plural coşkularından coşkularından Genitive Singular Plural 1st singular coşkumun coşkularımın 2nd singular coşkunun coşkularının 3rd singular coşkusunun coşkularının 1st plural coşkumuzun coşkularımızın 2nd plural coşkunuzun coşkularınızın 3rd plural coşkularının coşkularının

Derived terms

• coşkulu
• coşkusuz