conciliandus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future passive participle (gerundive) of conciliō
Participle
[edit]conciliandus (feminine concilianda, neuter conciliandum); first/second-declension participle
- which is to be united, made friendly, reconciled, won over
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | conciliandus | concilianda | conciliandum | conciliandī | conciliandae | concilianda | |
Genitive | conciliandī | conciliandae | conciliandī | conciliandōrum | conciliandārum | conciliandōrum | |
Dative | conciliandō | conciliandō | conciliandīs | ||||
Accusative | conciliandum | conciliandam | conciliandum | conciliandōs | conciliandās | concilianda | |
Ablative | conciliandō | conciliandā | conciliandō | conciliandīs | |||
Vocative | conciliande | concilianda | conciliandum | conciliandī | conciliandae | concilianda |