consarcinans
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of cōnsarcinō
Participle
[edit]cōnsarcināns (genitive cōnsarcinantis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | cōnsarcināns | cōnsarcinantēs | cōnsarcinantia | ||
Genitive | cōnsarcinantis | cōnsarcinantium | |||
Dative | cōnsarcinantī | cōnsarcinantibus | |||
Accusative | cōnsarcinantem | cōnsarcināns | cōnsarcinantēs cōnsarcinantīs |
cōnsarcinantia | |
Ablative | cōnsarcinante cōnsarcinantī1 |
cōnsarcinantibus | |||
Vocative | cōnsarcināns | cōnsarcinantēs | cōnsarcinantia |
1When used purely as an adjective.