consarcino

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium. Particularly: “Ultimately from sarcina, but derived how?”)

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

cōnsarcinō (present infinitive cōnsarcināre, perfect active cōnsarcināvī, supine cōnsarcinātum); first conjugation

  1. to sew, stitch or patch together

Conjugation

[edit]
   Conjugation of cōnsarcinō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present cōnsarcinō cōnsarcinās cōnsarcinat cōnsarcināmus cōnsarcinātis cōnsarcinant
imperfect cōnsarcinābam cōnsarcinābās cōnsarcinābat cōnsarcinābāmus cōnsarcinābātis cōnsarcinābant
future cōnsarcinābō cōnsarcinābis cōnsarcinābit cōnsarcinābimus cōnsarcinābitis cōnsarcinābunt
perfect cōnsarcināvī cōnsarcināvistī cōnsarcināvit cōnsarcināvimus cōnsarcināvistis cōnsarcināvērunt,
cōnsarcināvēre
pluperfect cōnsarcināveram cōnsarcināverās cōnsarcināverat cōnsarcināverāmus cōnsarcināverātis cōnsarcināverant
future perfect cōnsarcināverō cōnsarcināveris cōnsarcināverit cōnsarcināverimus cōnsarcināveritis cōnsarcināverint
passive present cōnsarcinor cōnsarcināris,
cōnsarcināre
cōnsarcinātur cōnsarcināmur cōnsarcināminī cōnsarcinantur
imperfect cōnsarcinābar cōnsarcinābāris,
cōnsarcinābāre
cōnsarcinābātur cōnsarcinābāmur cōnsarcinābāminī cōnsarcinābantur
future cōnsarcinābor cōnsarcināberis,
cōnsarcinābere
cōnsarcinābitur cōnsarcinābimur cōnsarcinābiminī cōnsarcinābuntur
perfect cōnsarcinātus + present active indicative of sum
pluperfect cōnsarcinātus + imperfect active indicative of sum
future perfect cōnsarcinātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present cōnsarcinem cōnsarcinēs cōnsarcinet cōnsarcinēmus cōnsarcinētis cōnsarcinent
imperfect cōnsarcinārem cōnsarcinārēs cōnsarcināret cōnsarcinārēmus cōnsarcinārētis cōnsarcinārent
perfect cōnsarcināverim cōnsarcināverīs cōnsarcināverit cōnsarcināverīmus cōnsarcināverītis cōnsarcināverint
pluperfect cōnsarcināvissem cōnsarcināvissēs cōnsarcināvisset cōnsarcināvissēmus cōnsarcināvissētis cōnsarcināvissent
passive present cōnsarciner cōnsarcinēris,
cōnsarcinēre
cōnsarcinētur cōnsarcinēmur cōnsarcinēminī cōnsarcinentur
imperfect cōnsarcinārer cōnsarcinārēris,
cōnsarcinārēre
cōnsarcinārētur cōnsarcinārēmur cōnsarcinārēminī cōnsarcinārentur
perfect cōnsarcinātus + present active subjunctive of sum
pluperfect cōnsarcinātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present cōnsarcinā cōnsarcināte
future cōnsarcinātō cōnsarcinātō cōnsarcinātōte cōnsarcinantō
passive present cōnsarcināre cōnsarcināminī
future cōnsarcinātor cōnsarcinātor cōnsarcinantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives cōnsarcināre cōnsarcināvisse cōnsarcinātūrum esse cōnsarcinārī cōnsarcinātum esse cōnsarcinātum īrī
participles cōnsarcināns cōnsarcinātūrus cōnsarcinātus cōnsarcinandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
cōnsarcinandī cōnsarcinandō cōnsarcinandum cōnsarcinandō cōnsarcinātum cōnsarcinātū

References

[edit]
  • consarcino”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • consarcino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • consarcino in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016