contradictiuncula
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From contrādictiō (“contradiction”) + -cula (diminutive suffix), from contrādīcō.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /kon.traː.dik.tiˈun.ku.la/, [kɔn̪t̪räːd̪ɪkt̪iˈʊŋkʊɫ̪ä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kon.tra.dik.t͡siˈun.ku.la/, [kon̪t̪räd̪ikt̪͡s̪iˈuŋkulä]
Noun[edit]
contrādictiuncula f (genitive contrādictiunculae); first declension
- (rare) Diminutive of contrādictiō: a slight contradiction
Declension[edit]
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | contrādictiuncula | contrādictiunculae |
Genitive | contrādictiunculae | contrādictiunculārum |
Dative | contrādictiunculae | contrādictiunculīs |
Accusative | contrādictiunculam | contrādictiunculās |
Ablative | contrādictiunculā | contrādictiunculīs |
Vocative | contrādictiuncula | contrādictiunculae |
References[edit]
- contradictiuncula in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.