contradictus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From contrādīcō.
Participle
[edit]contrādictus (feminine contrādicta, neuter contrādictum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | contrādictus | contrādicta | contrādictum | contrādictī | contrādictae | contrādicta | |
Genitive | contrādictī | contrādictae | contrādictī | contrādictōrum | contrādictārum | contrādictōrum | |
Dative | contrādictō | contrādictō | contrādictīs | ||||
Accusative | contrādictum | contrādictam | contrādictum | contrādictōs | contrādictās | contrādicta | |
Ablative | contrādictō | contrādictā | contrādictō | contrādictīs | |||
Vocative | contrādicte | contrādicta | contrādictum | contrādictī | contrādictae | contrādicta |
References
[edit]- contradictus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)