dónnieëre

Limburgish

Etymology

Borrowed from French donner.

Pronunciation

• IPA^(key): /doˈniə̯.ʀə/
• Hyphenation: dón‧nieë‧re
• Rhymes: -iə̯ʀə

Verb

dónnieëre

1. (intransitive) to die

Conjugation

Montfortian conjugation of dónnieëre (first conjugation)

non-finite forms	infinitive	gerund	present participle	past participle	adjective	adverb
	(tö) dónnieëre	't dónnieëre n	dónnieërendj	höbbe gedónnieëre	gedónnieëredje, gedónnieëredjer, gedónnieëredjes	gedónnieëredj, gedónnieëredjelik
number & tense	verb-second order			verb-first order
	present	past	subjunctive	present	past	subjunctive
first person singular	dónnieëre	dónnieëredje	dónnieëre	dónnieëre	dónnieëredje-n	dónnieëre-n
second person singular	dónnieëres	dónnieëredjes	dónnieëre	dónnieëres	dónnieëredjes	dónnieërer
third person singular	dónnieëretj	dónnieëredje	dónnieëre	dónnieëretj'r	dónnieëredje	dónnieërer
first person plural	dónnieëre	dónnieëredje	dónnieëre	dónnieëretj	dónnieëredje	dónnieëre
second person plural	dónnieëretj	dónnieëredje	dónnieëre	dónnieëretj	dónnieëredje	dónnieëretj
third person plural	dónnieëre	dónnieëredje	dónnieëre	dónnieëre	dónnieëredje	dónnieërer
other forms	noun	imperative singular impolite	imperative singular polite	imperative dual	imperative plural	inclusive
	't gedónnieëre n	dónnieëre!	dónnieëretj!	dónnieëretj, dónnieëretj!	dónnieëretj!	dónnieërem