dúin

See also: duin and dùin

Irish

Pronunciation

• IPA^(key): /d̪ˠuːnʲ/

Noun

dúin m

1. inflection of dún (“fortress”):
   1. vocative/genitive singular
   2. nominative/dative plural

Verb

dúin (present analytic dúineann, future analytic dúinfidh, verbal noun dúnadh, past participle dúnta)

1. Cois Fharraige form of dún (“to close, shut”)

Conjugation

conjugation of dúin (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	dúinim	dúineann tú; dúinir†	dúineann sé, sí	dúinimid	dúineann sibh	dúineann siad; dúinid†	a dhúineann; a dhúineas / a ndúineann*; a ndúineas*	dúintear
	past	dhúin mé; dhúineas	dhúin tú; dhúinis	dhúin sé, sí	dhúineamar; dhúin muid	dhúin sibh; dhúineabhair	dhúin siad; dhúineadar	a dhúin / ar dhúin*	dúineadh
	past habitual	dhúininn / ndúininn‡‡	dhúinteá / ndúinteᇇ	dhúineadh sé, sí / ndúineadh sé, s퇇	dhúinimis; dhúineadh muid / ndúinimis‡‡; ndúineadh muid‡‡	dhúineadh sibh / ndúineadh sibh‡‡	dhúinidís; dhúineadh siad / ndúinidís‡‡; ndúineadh siad‡‡	a dhúineadh / a ndúineadh*	dhúintí / ndúint퇇
future		dúinfidh mé; dúinfead	dúinfidh tú; dúinfir†	dúinfidh sé, sí	dúinfimid; dúinfidh muid	dúinfidh sibh	dúinfidh siad; dúinfid†	a dhúinfidh; a dhúinfeas / a ndúinfidh*; a ndúinfeas*	dúinfear
conditional		dhúinfinn / ndúinfinn‡‡	dhúinfeá / ndúinfeᇇ	dhúinfeadh sé, sí / ndúinfeadh sé, s퇇	dhúinfimis; dhúinfeadh muid / ndúinfimis‡‡; ndúinfeadh muid‡‡	dhúinfeadh sibh / ndúinfeadh sibh‡‡	dhúinfidís; dhúinfeadh siad / ndúinfidís‡‡; ndúinfeadh siad‡‡	a dhúinfeadh / a ndúinfeadh*	dhúinfí / ndúinf퇇
subjunctive	present	go ndúine mé; go ndúinead†	go ndúine tú; go ndúinir†	go ndúine sé, sí	go ndúinimid; go ndúine muid	go ndúine sibh	go ndúine siad; go ndúinid†	—	go ndúintear
	past	dá ndúininn	dá ndúinteá	dá ndúineadh sé, sí	dá ndúinimis; dá ndúineadh muid	dá ndúineadh sibh	dá ndúinidís; dá ndúineadh siad	—	dá ndúintí
imperative		dúinim	dúin	dúineadh sé, sí	dúinimis	dúinigí; dúinidh†	dúinidís	—	dúintear
verbal noun		dúnadh
past participle		dúnta

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
dúin	dhúin	ndúin
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

---

Old Irish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈduːnʲ/

Noun

dúin

1. inflection of dún:
   1. genitive singular (as o-stem)
   2. dative singular (as s-stem)

Mutation

Old Irish mutation
Radical	Lenition	Nasalization
dúin	dúin pronounced with /ð(ʲ)-/	ndúin
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.