dalgıç
See also: dalğıc
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From "dalmak" (to dive).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
dalgıç (definite accusative dalgıcı, plural dalgıçlar)
Declension[edit]
declension of dalgıç
| singular (tekil) | plural (çoğul) | |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | dalgıç | dalgıçlar |
| definite accusative (belirtme) | dalgıcı | dalgıçları |
| dative (yönelme) | dalgıca | dalgıçlara |
| locative (bulunma) | dalgıçta | dalgıçlarda |
| ablative (ayrılma) | dalgıçtan | dalgıçlardan |
| genitive (tamlayan) | dalgıcın | dalgıçların |
possessive forms of dalgıç
predicative forms of dalgıç
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | dalgıcım | dalgıçlarım* |
| sen (you are) | dalgıçsın | dalgıçlarsın* |
| o (he/she/it is) | dalgıç / dalgıçtır | dalgıçlar* / dalgıçlardır* |
| biz (we are) | dalgıcız | dalgıçlarız |
| siz (you are) | dalgıçsınız | dalgıçlarsınız |
| onlar (they are) | dalgıçlar | dalgıçlardır |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | dalgıçtım | dalgıçlardım* |
| sen (you were) | dalgıçtın | dalgıçlardın* |
| o (he/she/it was) | dalgıçtı | dalgıçlardı* |
| biz (we were) | dalgıçtık | dalgıçlardık |
| siz (you were) | dalgıçtınız | dalgıçlardınız |
| onlar (they were) | dalgıçtılar | dalgıçlardı |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | dalgıçmışım | dalgıçlarmışım* |
| sen (you were) | dalgıçmışsın | dalgıçlarmışsın* |
| o (he/she/it was) | dalgıçmış | dalgıçlarmış* |
| biz (we were) | dalgıçmışız | dalgıçlarmışız |
| siz (you were) | dalgıçmışsınız | dalgıçlarmışsınız |
| onlar (they were) | dalgıçmışlar | dalgıçlarmış |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |
||
