dambla
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Ottoman Turkish طاملا (damla).
Noun[edit]
dambla f (plural damblale)
Declension[edit]
Declension of dambla
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) dambla | damblaua | (niște) damblale | damblalele |
genitive/dative | (unei) damblale | damblalei | (unor) damblale | damblalelor |
vocative | dambla | damblalelor |