deconcertant
Jump to navigation
Jump to search
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from French déconcertant.
Adjective
[edit]deconcertant m or n (feminine singular deconcertantă, masculine plural deconcertanți, feminine and neuter plural deconcertante)
Declension
[edit]Declension of deconcertant
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | deconcertant | deconcertantă | deconcertanți | deconcertante | ||
definite | deconcertantul | deconcertanta | deconcertanții | deconcertantele | |||
genitive/ dative |
indefinite | deconcertant | deconcertante | deconcertanți | deconcertante | ||
definite | deconcertantului | deconcertantei | deconcertanților | deconcertantelor |