decouragéieren
Jump to navigation
Jump to search
Luxembourgish[edit]
Verb[edit]
decouragéieren (third-person singular present decouragéiert, past participle decouragéiert, auxiliary verb hunn)
- to discourage
Conjugation[edit]
| Regular | ||
|---|---|---|
| infinitive | decouragéieren | |
| participle | decouragéiert | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | decouragéieren | — |
| 2nd singular | decouragéiers | decouragéier |
| 3rd singular | decouragéiert | — |
| 1st plural | decouragéieren | — |
| 2nd plural | decouragéiert | decouragéiert |
| 3rd plural | decouragéieren | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||