defricatio
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /deː.friˈkaː.ti.oː/, [d̪eːfrɪˈkäːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /de.friˈkat.t͡si.o/, [d̪efriˈkät̪ː͡s̪io]
Noun
[edit]dēfricātiō f (genitive dēfricātiōnis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dēfricātiō | dēfricātiōnēs |
Genitive | dēfricātiōnis | dēfricātiōnum |
Dative | dēfricātiōnī | dēfricātiōnibus |
Accusative | dēfricātiōnem | dēfricātiōnēs |
Ablative | dēfricātiōne | dēfricātiōnibus |
Vocative | dēfricātiō | dēfricātiōnēs |
References
[edit]- “defricatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- defricatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- defricatio in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016