defricatio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From dēfricō +‎ -tiō.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

dēfricātiō f (genitive dēfricātiōnis); third declension

  1. rubbing

Declension

[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative dēfricātiō dēfricātiōnēs
Genitive dēfricātiōnis dēfricātiōnum
Dative dēfricātiōnī dēfricātiōnibus
Accusative dēfricātiōnem dēfricātiōnēs
Ablative dēfricātiōne dēfricātiōnibus
Vocative dēfricātiō dēfricātiōnēs

References

[edit]
  • defricatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • defricatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • defricatio in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016