defrico

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From dē- +‎ fricō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

dēfricō (present infinitive dēfricāre, perfect active dēfricuī, supine dēfrictum or dēfricātum); first conjugation

  1. to rub off or down

Conjugation[edit]

   Conjugation of dēfricō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dēfricō dēfricās dēfricat dēfricāmus dēfricātis dēfricant
imperfect dēfricābam dēfricābās dēfricābat dēfricābāmus dēfricābātis dēfricābant
future dēfricābō dēfricābis dēfricābit dēfricābimus dēfricābitis dēfricābunt
perfect dēfricuī dēfricuistī dēfricuit dēfricuimus dēfricuistis dēfricuērunt,
dēfricuēre
pluperfect dēfricueram dēfricuerās dēfricuerat dēfricuerāmus dēfricuerātis dēfricuerant
future perfect dēfricuerō dēfricueris dēfricuerit dēfricuerimus dēfricueritis dēfricuerint
passive present dēfricor dēfricāris,
dēfricāre
dēfricātur dēfricāmur dēfricāminī dēfricantur
imperfect dēfricābar dēfricābāris,
dēfricābāre
dēfricābātur dēfricābāmur dēfricābāminī dēfricābantur
future dēfricābor dēfricāberis,
dēfricābere
dēfricābitur dēfricābimur dēfricābiminī dēfricābuntur
perfect dēfrictus or dēfricātus + present active indicative of sum
pluperfect dēfrictus or dēfricātus + imperfect active indicative of sum
future perfect dēfrictus or dēfricātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dēfricem dēfricēs dēfricet dēfricēmus dēfricētis dēfricent
imperfect dēfricārem dēfricārēs dēfricāret dēfricārēmus dēfricārētis dēfricārent
perfect dēfricuerim dēfricuerīs dēfricuerit dēfricuerīmus dēfricuerītis dēfricuerint
pluperfect dēfricuissem dēfricuissēs dēfricuisset dēfricuissēmus dēfricuissētis dēfricuissent
passive present dēfricer dēfricēris,
dēfricēre
dēfricētur dēfricēmur dēfricēminī dēfricentur
imperfect dēfricārer dēfricārēris,
dēfricārēre
dēfricārētur dēfricārēmur dēfricārēminī dēfricārentur
perfect dēfrictus or dēfricātus + present active subjunctive of sum
pluperfect dēfrictus or dēfricātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present dēfricā dēfricāte
future dēfricātō dēfricātō dēfricātōte dēfricantō
passive present dēfricāre dēfricāminī
future dēfricātor dēfricātor dēfricantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dēfricāre dēfricuisse dēfrictūrum esse,
dēfricātūrum esse
dēfricārī dēfrictum esse,
dēfricātum esse
dēfrictum īrī,
dēfricātum īrī
participles dēfricāns dēfrictūrus,
dēfricātūrus
dēfrictus,
dēfricātus
dēfricandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
dēfricandī dēfricandō dēfricandum dēfricandō dēfrictum,
dēfricātum
dēfrictū,
dēfricātū

Related terms[edit]

References[edit]

  • defrico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • defrico”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • defrico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.