dignitas
See also: Dignitas
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈdiɡ.ni.taːs/, [ˈd̪ɪŋnɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈdiɲ.ɲi.tas/, [ˈd̪iɲːit̪äs]
Noun
dignitās f (genitive dignitātis); third declension
- worth, merit
- fitness, suitability
- esteem, standing, status, rank
- dignity
- deus ibi magna cum dignitate sedet
- There the God sits with great dignity.
- deus ibi magna cum dignitate sedet
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dignitās | dignitātēs |
Genitive | dignitātis | dignitātum |
Dative | dignitātī | dignitātibus |
Accusative | dignitātem | dignitātēs |
Ablative | dignitāte | dignitātibus |
Vocative | dignitās | dignitātēs |
Descendants
References
- “dignitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “dignitas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- dignitas in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- dignitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to gain dignity; to make oneself a person of consequence: auctoritatem or dignitatem sibi conciliare, parare
- to insult a person's dignity: auctoritati, dignitati alicuius illudere
- to be in a dignified position: dignitas est summa in aliquo
- to be in a dignified position: summa dignitate praeditum esse
- to consider a thing beneath one's dignity: aliquid alienum (a) dignitate sua or merely a se ducere
- to guard, maintain one's dignity: dignitatem suam tueri, defendere, retinere, obtinere
- to be careful of one's dignity: dignitati suae servire, consulere
- to elevate to the highest dignity: aliquem ad summam dignitatem perducere (B. G. 7. 39)
- to occupy the first, second position in the state: principem (primum), secundum locum dignitatis obtinere
- to occupy a very high position in the state: in altissimo dignitatis gradu collocatum, locatum, positum esse
- to depose, bring down a person from his elevated position: aliquem ex altissimo dignitatis gradu praecipitare (Dom. 37. 98)
- to overthrow a person (cf. sect. IX. 6): aliquem de dignitatis gradu demovere
- to attain a position of dignity: dignitatis gradum ascendere
- to gain dignity; to make oneself a person of consequence: auctoritatem or dignitatem sibi conciliare, parare