dijudicatrix
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /diː.i̯uː.diˈkaː.triːks/, [d̪iːi̯uːd̪ɪˈkäːt̪riːks̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /di.ju.diˈka.triks/, [d̪ijud̪iˈkäːt̪riks]
Noun
[edit]dījūdicātrīx f (genitive dījūdicātrīcis); third declension
- judge (female)
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dījūdicātrīx | dījūdicātrīcēs |
Genitive | dījūdicātrīcis | dījūdicātrīcum |
Dative | dījūdicātrīcī | dījūdicātrīcibus |
Accusative | dījūdicātrīcem | dījūdicātrīcēs |
Ablative | dījūdicātrīce | dījūdicātrīcibus |
Vocative | dījūdicātrīx | dījūdicātrīcēs |
References
[edit]- “dijudicatrix”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dijudicatrix in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.