disŝiri

Esperanto

Etymology

From dis- (“apart”) +‎ ŝiri (“to tear”).

Pronunciation

• IPA^(key): [disˈʃiri]
• Rhymes: -iri
• Hyphenation: dis‧ŝi‧ri

Verb

disŝiri (present disŝiras, past disŝiris, future disŝiros, conditional disŝirus, volitive disŝiru)

1. to rend, to tear to pieces

Conjugation

Conjugation of disŝiri present past future singular plural singular plural singular plural tense disŝiras disŝiris disŝiros active participle disŝiranta disŝirantaj disŝirinta disŝirintaj disŝironta disŝirontaj acc. disŝirantan disŝirantajn disŝirintan disŝirintajn disŝirontan disŝirontajn passive participle disŝirata disŝirataj disŝirita disŝiritaj disŝirota disŝirotaj acc. disŝiratan disŝiratajn disŝiritan disŝiritajn disŝirotan disŝirotajn nominal active participle disŝiranto disŝirantoj disŝirinto disŝirintoj disŝironto disŝirontoj acc. disŝiranton disŝirantojn disŝirinton disŝirintojn disŝironton disŝirontojn nominal passive participle disŝirato disŝiratoj disŝirito disŝiritoj disŝiroto disŝirotoj acc. disŝiraton disŝiratojn disŝiriton disŝiritojn disŝiroton disŝirotojn adverbial active participle disŝirante disŝirinte disŝironte adverbial passive participle disŝirate disŝirite disŝirote infinitive disŝiri imperative disŝiru conditional disŝirus