disiunctio
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Alternative forms
[edit]Noun
[edit]disiūnctiō f (genitive disiūnctiōnis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | disiūnctiō | disiūnctiōnēs |
Genitive | disiūnctiōnis | disiūnctiōnum |
Dative | disiūnctiōnī | disiūnctiōnibus |
Accusative | disiūnctiōnem | disiūnctiōnēs |
Ablative | disiūnctiōne | disiūnctiōnibus |
Vocative | disiūnctiō | disiūnctiōnēs |
Descendants
[edit]- Russian: дизъюнкция (dizʺjunkcija)
References
[edit]- “disiunctio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers