displicuiturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of displiceō
Participle[edit]
displicuitūrus (feminine displicuitūra, neuter displicuitūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | displicuitūrus | displicuitūra | displicuitūrum | displicuitūrī | displicuitūrae | displicuitūra | |
Genitive | displicuitūrī | displicuitūrae | displicuitūrī | displicuitūrōrum | displicuitūrārum | displicuitūrōrum | |
Dative | displicuitūrō | displicuitūrō | displicuitūrīs | ||||
Accusative | displicuitūrum | displicuitūram | displicuitūrum | displicuitūrōs | displicuitūrās | displicuitūra | |
Ablative | displicuitūrō | displicuitūrā | displicuitūrō | displicuitūrīs | |||
Vocative | displicuitūre | displicuitūra | displicuitūrum | displicuitūrī | displicuitūrae | displicuitūra |