diuturnus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From diū̆ (comparative stem: diū̆t-) + -urnus.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): [di.uːˈtʊr.nʊs], [di.ʊˈtʊr.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪i.uˈt̪ur.nus]
Adjective
[edit]diū̆turnus (feminine diū̆turna, neuter diū̆turnum, comparative diū̆turnior); first/second-declension adjective
- long-lasting
- Quintus Curtius Rufus, Historiae Alexandri Magni; VIII, 8, 11
- Non est diuturna possessio in quam gladio ducimus; beneficiorum gratia sempiterna est.
- That possession which we gain by the sword is not lasting; gratitude for benefits is eternal.
- Non est diuturna possessio in quam gladio ducimus; beneficiorum gratia sempiterna est.
- 8 CE, Ovid, Fasti 6.219:
- Est mĭhĭ, sitquĕ, prĕcor, nostrīs dĭŭturnĭŏr annīs
- (please add an English translation of this quotation)
- Est mĭhĭ, sitquĕ, prĕcor, nostrīs dĭŭturnĭŏr annīs
- 8 CE, Ovid, Fasti 6.352:
- cinctă prĕmēbantur trŭcĭbus Căpĭtōlĭă Gallīs: / fēcĕrăt obsĭdĭō iam dĭŭturnă fămem.
- (please add an English translation of this quotation)
- cinctă prĕmēbantur trŭcĭbus Căpĭtōlĭă Gallīs: / fēcĕrăt obsĭdĭō iam dĭŭturnă fămem.
- Quintus Curtius Rufus, Historiae Alexandri Magni; VIII, 8, 11
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | diū̆turnus | diū̆turna | diū̆turnum | diū̆turnī | diū̆turnae | diū̆turna | |
| genitive | diū̆turnī | diū̆turnae | diū̆turnī | diū̆turnōrum | diū̆turnārum | diū̆turnōrum | |
| dative | diū̆turnō | diū̆turnae | diū̆turnō | diū̆turnīs | |||
| accusative | diū̆turnum | diū̆turnam | diū̆turnum | diū̆turnōs | diū̆turnās | diū̆turna | |
| ablative | diū̆turnō | diū̆turnā | diū̆turnō | diū̆turnīs | |||
| vocative | diū̆turne | diū̆turna | diū̆turnum | diū̆turnī | diū̆turnae | diū̆turna | |
References
[edit]- “diuturnus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “diuturnus”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "diuturnus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- “diuturnus”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- diuturnus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)), Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016