dizgin

Turkish

Etymology

By surface analysis, dizmek +‎ -gin.

Noun

dizgin (definite accusative dizgini, plural dizginler)

1. rein

Declension

Inflection
Nominative	dizgin
Definite accusative	dizgini
	Singular	Plural
Nominative	dizgin	dizginler
Definite accusative	dizgini	dizginleri
Dative	dizgine	dizginlere
Locative	dizginde	dizginlerde
Ablative	dizginden	dizginlerden
Genitive	dizginin	dizginlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular dizginim dizginlerim 2nd singular dizginin dizginlerin 3rd singular dizgini dizginleri 1st plural dizginimiz dizginlerimiz 2nd plural dizgininiz dizginleriniz 3rd plural dizginleri dizginleri Definite accusative Singular Plural 1st singular dizginimi dizginlerimi 2nd singular dizginini dizginlerini 3rd singular dizginini dizginlerini 1st plural dizginimizi dizginlerimizi 2nd plural dizgininizi dizginlerinizi 3rd plural dizginlerini dizginlerini Dative Singular Plural 1st singular dizginime dizginlerime 2nd singular dizginine dizginlerine 3rd singular dizginine dizginlerine 1st plural dizginimize dizginlerimize 2nd plural dizgininize dizginlerinize 3rd plural dizginlerine dizginlerine Locative Singular Plural 1st singular dizginimde dizginlerimde 2nd singular dizgininde dizginlerinde 3rd singular dizgininde dizginlerinde 1st plural dizginimizde dizginlerimizde 2nd plural dizgininizde dizginlerinizde 3rd plural dizginlerinde dizginlerinde Ablative Singular Plural 1st singular dizginimden dizginlerimden 2nd singular dizgininden dizginlerinden 3rd singular dizgininden dizginlerinden 1st plural dizginimizden dizginlerimizden 2nd plural dizgininizden dizginlerinizden 3rd plural dizginlerinden dizginlerinden Genitive Singular Plural 1st singular dizginimin dizginlerimin 2nd singular dizgininin dizginlerinin 3rd singular dizgininin dizginlerinin 1st plural dizginimizin dizginlerimizin 2nd plural dizgininizin dizginlerinizin 3rd plural dizginlerinin dizginlerinin