dopuszczający

Polish

Etymology

From dopuszczać +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔ.puʂ.t͡ʂaˈjɔn.t͡sɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: do‧pusz‧cza‧ją‧cy

Participle

dopuszczający (active adjectival)

1. active adjectival participle of dopuszczać

Declension

Declension of dopuszczający (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dopuszczający		dopuszczająca	dopuszczające	dopuszczający	dopuszczające
genitive	dopuszczającego		dopuszczającej	dopuszczającego	dopuszczających
dative	dopuszczającemu		dopuszczającej	dopuszczającemu	dopuszczającym
accusative	dopuszczającego	dopuszczający	dopuszczającą	dopuszczające	dopuszczających	dopuszczające
instrumental	dopuszczającym		dopuszczającą	dopuszczającym	dopuszczającymi
locative	dopuszczającym		dopuszczającej	dopuszczającym	dopuszczających

Noun

dopuszczający m inan

1. (education) D (the letter grade assigned) [+ z (genitive) = in what subject]

   Synonym: dwójka

Declension

Declension of dopuszczający

	singular	plural
nominative	dopuszczający	dopuszczające
genitive	dopuszczającego	dopuszczających
dative	dopuszczającemu	dopuszczającym
accusative	dopuszczający	dopuszczające
instrumental	dopuszczającym	dopuszczającymi
locative	dopuszczającym	dopuszczających
vocative	dopuszczający	dopuszczające

Further reading

• dopuszczający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dopuszczający in Polish dictionaries at PWN