dostojnik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: dôstojník

Polish[edit]

Etymology[edit]

From dostojny +‎ -nik.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /dɔˈstɔj.ɲik/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔjɲik
  • Syllabification: do‧stoj‧nik

Noun[edit]

dostojnik m pers (female equivalent dostojniczka)

  1. dignitary (important or influential person)
    Synonym: dygnitarz

Declension[edit]

Related terms[edit]

adjective
adverb
nouns
verbs

Further reading[edit]

  • dostojnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dostojnik in Polish dictionaries at PWN