drobiazg

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *drobězgъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdrɔ.bjask/

• Audio:

  (file)

Noun

drobiazg m inan

1. trifle
2. trinket

Declension

Declension of drobiazg

	singular	plural
nominative	drobiazg	drobiazgi
genitive	drobiazgu	drobiazgów
dative	drobiazgowi	drobiazgom
accusative	drobiazg	drobiazgi
instrumental	drobiazgiem	drobiazgami
locative	drobiazgu	drobiazgach
vocative	drobiazgu	drobiazgi

Synonyms

• (trifle): drobnostka
• (trinket): cacko

Derived terms

• (noun) drobiazgowość
• (adjective) drobiazgowy
• (adverb) drobiazgowo

Related terms

• drobić
• drobina
• drobny

Further reading

• drobiazg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN