druzgocący

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From druzgotać +‎ -ący.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /druz.ɡɔˈt͡sɔn.t͡sɘ/
  • Rhymes: -ɔnt͡sɘ
  • Syllabification: druz‧go‧cą‧cy

Adjective

[edit]

druzgocący (comparative bardziej druzgocący, superlative najbardziej druzgocący, derived adverb druzgocąco)

  1. crushing, overwhelming, smashing, swingeing, thumping, withering
    Synonyms: miażdżący, przygniatający, przytłaczający

Declension

[edit]

Participle

[edit]

druzgocący (active adjectival)

  1. active adjectival participle of druzgotać
[edit]
verbs

Further reading

[edit]
  • druzgocący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • druzgocący in Polish dictionaries at PWN