dubietas
Latin
Etymology
From dissimilation of *dubiitās, derived from dubius (“doubtful”, “wavering”) + -tās (“-ty”, “-dom”, noun-forming suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /duˈbi.e.taːs/, [d̪ʊˈbiɛt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /duˈbi.e.tas/, [d̪uˈbiːet̪äs]
Noun
dubietās f (genitive dubietātis); third declension
- doubt, uncertainty
- singular vocative of dubietās
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dubietās | dubietātēs |
Genitive | dubietātis | dubietātum |
Dative | dubietātī | dubietātibus |
Accusative | dubietātem | dubietātēs |
Ablative | dubietāte | dubietātibus |
Vocative | dubietās | dubietātēs |
Related terms
Descendants
- Italian: dubbietà