duodecimus
Latin
< 11th | 12th | 13th > |
---|---|---|
Cardinal : duodecim Ordinal : duodecimus | ||
Etymology
From duodecim (“twelve”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /du.oˈde.ki.mus/, [d̪uɔˈd̪ɛkɪmʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /du.oˈde.t͡ʃi.mus/, [d̪uoˈd̪ɛːt͡ʃimus]
Numeral
duodecimus (feminine duodecima, neuter duodecimum); first/second-declension numeral
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | duodecimus | duodecima | duodecimum | duodecimī | duodecimae | duodecima | |
Genitive | duodecimī | duodecimae | duodecimī | duodecimōrum | duodecimārum | duodecimōrum | |
Dative | duodecimō | duodecimō | duodecimīs | ||||
Accusative | duodecimum | duodecimam | duodecimum | duodecimōs | duodecimās | duodecima | |
Ablative | duodecimō | duodecimā | duodecimō | duodecimīs | |||
Vocative | duodecime | duodecima | duodecimum | duodecimī | duodecimae | duodecima |
Descendants
- English: duodecimate
References
- “duodecimus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “duodecimus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- duodecimus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.