duodecimviratus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From duodecimvir + -ātus.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /du.o.de.kim.u̯iˈraː.tus/, [d̪uɔd̪ɛkɪmu̯ɪˈräːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /du.o.de.t͡ʃim.viˈra.tus/, [d̪uod̪et͡ʃimviˈräːt̪us]
Noun
[edit]duodecimvirātus m (genitive duodecimvirātūs); fourth declension
- duodecimvirate (rank or office of a duodecimvir)
Declension
[edit]Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | duodecimvirātus | duodecimvirātūs |
Genitive | duodecimvirātūs | duodecimvirātuum |
Dative | duodecimvirātuī | duodecimvirātibus |
Accusative | duodecimvirātum | duodecimvirātūs |
Ablative | duodecimvirātū | duodecimvirātibus |
Vocative | duodecimvirātus | duodecimvirātūs |