eiectamentum
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /eː.i̯ek.taːˈmen.tum/, [eːi̯ɛkt̪äːˈmɛn̪t̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /e.jek.taˈmen.tum/, [ejekt̪äˈmɛn̪t̪um]
Noun[edit]
ēiectāmentum n (genitive ēiectāmentī); second declension
- ejecta (that which is thrown, cast up or cast out)
Declension[edit]
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ēiectāmentum | ēiectāmenta |
Genitive | ēiectāmentī | ēiectāmentōrum |
Dative | ēiectāmentō | ēiectāmentīs |
Accusative | ēiectāmentum | ēiectāmenta |
Ablative | ēiectāmentō | ēiectāmentīs |
Vocative | ēiectāmentum | ēiectāmenta |
References[edit]
- eiectamentum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.