elegantulus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

ēlegāns +‎ -ulus.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

ēlegantulus (feminine ēlegantula, neuter ēlegantulum); first/second-declension adjective

  1. rather elegant

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ēlegantulus ēlegantula ēlegantulum ēlegantulī ēlegantulae ēlegantula
Genitive ēlegantulī ēlegantulae ēlegantulī ēlegantulōrum ēlegantulārum ēlegantulōrum
Dative ēlegantulō ēlegantulō ēlegantulīs
Accusative ēlegantulum ēlegantulam ēlegantulum ēlegantulōs ēlegantulās ēlegantula
Ablative ēlegantulō ēlegantulā ēlegantulō ēlegantulīs
Vocative ēlegantule ēlegantula ēlegantulum ēlegantulī ēlegantulae ēlegantula

References[edit]

  • elegantulus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016