enervatio
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /eː.nerˈu̯aː.ti.oː/, [eːnɛrˈu̯äːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /e.nerˈvat.t͡si.o/, [enerˈvät̪ː͡s̪io]
Noun[edit]
ēnervātiō f (genitive ēnervātiōnis); third declension
- a state of weakness, enervation
- 5th century, St Augustine, The City of God, v.12
- Has artes illi tanti peritius exercebant, quanto minus se voluptatibus dabant et enervationi animi et corporis.
- The more skillfully they practiced these arts, the less they gave themselves to pleasures and enervation of mind and body.
- Has artes illi tanti peritius exercebant, quanto minus se voluptatibus dabant et enervationi animi et corporis.
- 5th century, St Augustine, The City of God, v.12
- weakening, impairment
- detriment
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ēnervātiō | ēnervātiōnēs |
Genitive | ēnervātiōnis | ēnervātiōnum |
Dative | ēnervātiōnī | ēnervātiōnibus |
Accusative | ēnervātiōnem | ēnervātiōnēs |
Ablative | ēnervātiōne | ēnervātiōnibus |
Vocative | ēnervātiō | ēnervātiōnēs |
Descendants[edit]
- English: enervation
- French: énervation
References[edit]
- “enervatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- enervatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.