enodatio
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]ēnōdātiō f (genitive ēnōdātiōnis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ēnōdātiō | ēnōdātiōnēs |
Genitive | ēnōdātiōnis | ēnōdātiōnum |
Dative | ēnōdātiōnī | ēnōdātiōnibus |
Accusative | ēnōdātiōnem | ēnōdātiōnēs |
Ablative | ēnōdātiōne | ēnōdātiōnibus |
Vocative | ēnōdātiō | ēnōdātiōnēs |
References
[edit]- “enodatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “enodatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- enodatio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- enodatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.