epis
See also: épis
English
Noun
epis
Anagrams
Finnish
Etymology
Contraction of epäreilu (“unfair, unjust”).
Adjective
epis
Declension
Practically only the partitive singular case (epistä, as in the example above) is ever used.
Inflection of epis (Kotus type 39/vastaus, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | epis | epikset | |
genitive | epiksen | episten epiksien | |
partitive | epistä | epiksiä | |
illative | epikseen | epiksiin | |
singular | plural | ||
nominative | epis | epikset | |
accusative | nom. | epis | epikset |
gen. | epiksen | ||
genitive | epiksen | episten epiksien | |
partitive | epistä | epiksiä | |
inessive | epiksessä | epiksissä | |
elative | epiksestä | epiksistä | |
illative | epikseen | epiksiin | |
adessive | epiksellä | epiksillä | |
ablative | epikseltä | epiksiltä | |
allative | epikselle | epiksille | |
essive | epiksenä | epiksinä | |
translative | epikseksi | epiksiksi | |
abessive | epiksettä | epiksittä | |
instructive | — | epiksin | |
comitative | — | epiksine |