equestris

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 08:24, 10 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology 1

Collateral form of equester.

Adjective

equestris (neuter equestre); third-declension two-termination adjective

  1. Alternative form of equester
    Ōrdō Equestris Sānctī Sepulcrī HierosolymītānīThe Equestrian Order of the Holy Sepulchre of Jerusalem
    • circa 20 BC, Titus Livius Patavinus (author), Wilhelm Weissenborn (editor), Ab Urbe Condita Libri (2nd ed., 1884), volume II (books xxi–xxx), book xxvii, chapter 1, §§ 1011 (page 356):
      neque ea spes vana fuit; nam cum comminus acie et peditum certamine multi cecidissent Romanorum, starent tamen ordines signaque, equestris tumultus a tergo, simul a castris clamor hostilis auditus sextam ante legionem, quae in secunda acie posita prior ab Numidis turbata est, quintam deinde atque eos, qui ad prima signa erant, avertit.
Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative equestris equestre equestrēs equestria
Genitive equestris equestrium
Dative equestrī equestribus
Accusative equestrem equestre equestrēs
equestrīs
equestria
Ablative equestrī equestribus
Vocative equestris equestre equestrēs equestria

Etymology 2

Regularly declined forms of equester.

Adjective

(deprecated template usage) equestris

  1. nominative feminine singular of equester
  2. genitive masculine singular of equester
  3. genitive feminine singular of equester
  4. genitive neuter singular of equester
  5. vocative feminine singular of equester