explanatus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of explānō.
Participle
[edit]explānātus (feminine explānāta, neuter explānātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | explānātus | explānāta | explānātum | explānātī | explānātae | explānāta | |
genitive | explānātī | explānātae | explānātī | explānātōrum | explānātārum | explānātōrum | |
dative | explānātō | explānātae | explānātō | explānātīs | |||
accusative | explānātum | explānātam | explānātum | explānātōs | explānātās | explānāta | |
ablative | explānātō | explānātā | explānātō | explānātīs | |||
vocative | explānāte | explānāta | explānātum | explānātī | explānātae | explānāta |
References
[edit]- “explanatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “explanatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- explanatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.