féinmharú

Irish

Etymology

féin- (“self-, auto-”) +‎ marú (“killing”)

Noun

féinmharú m (genitive singular féinmharaithe)

1. suicide

Declension

Declension of féinmharú

Irregular

Bare forms (no plural of this noun) Case Singular Nominative féinmharú Vocative a fhéinmharú Genitive féinmharaithe Dative féinmharú

Forms with the definite article Case Singular Nominative an féinmharú Genitive an fhéinmharaithe Dative leis an bhféinmharú don fhéinmharú

See also

• féinmharfóir