fetih

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish فتح (feth), from Arabic فَتْح (fatḥ).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

fetih (definite accusative fethi, plural fetihler)

  1. conquest

Declension[edit]

Inflection
Nominative fetih
Definite accusative fethi
Singular Plural
Nominative fetih fetihler
Definite accusative fethi fetihleri
Dative fethe fetihlere
Locative fetihte fetihlerde
Ablative fetihten fetihlerden
Genitive fethin fetihlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular fethim fetihlerim
2nd singular fethin fetihlerin
3rd singular fethi fetihleri
1st plural fethimiz fetihlerimiz
2nd plural fethiniz fetihleriniz
3rd plural fetihleri fetihleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular fethimi fetihlerimi
2nd singular fethini fetihlerini
3rd singular fethini fetihlerini
1st plural fethimizi fetihlerimizi
2nd plural fethinizi fetihlerinizi
3rd plural fetihlerini fetihlerini
Dative
Singular Plural
1st singular fethime fetihlerime
2nd singular fethine fetihlerine
3rd singular fethine fetihlerine
1st plural fethimize fetihlerimize
2nd plural fethinize fetihlerinize
3rd plural fetihlerine fetihlerine
Locative
Singular Plural
1st singular fethimde fetihlerimde
2nd singular fethinde fetihlerinde
3rd singular fethinde fetihlerinde
1st plural fethimizde fetihlerimizde
2nd plural fethinizde fetihlerinizde
3rd plural fetihlerinde fetihlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular fethimden fetihlerimden
2nd singular fethinden fetihlerinden
3rd singular fethinden fetihlerinden
1st plural fethimizden fetihlerimizden
2nd plural fethinizden fetihlerinizden
3rd plural fetihlerinden fetihlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular fethimin fetihlerimin
2nd singular fethinin fetihlerinin
3rd singular fethinin fetihlerinin
1st plural fethimizin fetihlerimizin
2nd plural fethinizin fetihlerinizin
3rd plural fetihlerinin fetihlerinin

Derived terms[edit]

Related terms[edit]