fugitus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of fugiō

Participle[edit]

fugitus (feminine fugita, neuter fugitum); first/second-declension participle

  1. They who flees or has fled; a fugitive.
  2. Roving, wandering, fleeing.
  3. Banished, exiled.

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative fugitus fugita fugitum fugitī fugitae fugita
Genitive fugitī fugitae fugitī fugitōrum fugitārum fugitōrum
Dative fugitō fugitō fugitīs
Accusative fugitum fugitam fugitum fugitōs fugitās fugita
Ablative fugitō fugitā fugitō fugitīs
Vocative fugite fugita fugitum fugitī fugitae fugita