güneş ışığı

Turkish

Etymology

From Turkish güneş (sun) +‎ ışık (light).

Noun

güneş ışığı (definite accusative güneş ışığını, plural güneş ışıkları)

1. sunlight

Declension

Declension of güneş ışığı

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	güneş ışığı	güneş ışıkları
definite accusative (belirtme)	güneş ışığını	güneş ışıklarını
dative (yönelme)	güneş ışığına	güneş ışıklarına
locative (bulunma)	güneş ışığında	güneş ışıklarında
ablative (ayrılma)	güneş ışığından	güneş ışıklarından
genitive (tamlayan)	güneş ışığının	güneş ışıklarının

See also

• ay ışığı