geto

See also: gēto

Esperanto

Etymology

Borrowed from Italian ghetto.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɡeto]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -eto
• Hyphenation: ge‧to

Noun

geto (accusative singular geton, plural getoj, accusative plural getojn)

1. ghetto (walled area of a city in which Jews are concentrated by force)
   • 1908, La Revuo: internacia monata literatura gazeto, page 491:

     V. Strelti : El geto en Praha , kaŭterizaĵo.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 1967, The Worker Esperantist:

     ... la Poloj mam okazis nur kiam la sonoj de rusaj kanonoj povis esti aŭdataj en Varsovio pli ol unu jaron post la geto leviĝo.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 2007, Lidia : życie Lidii Zamenhof, Vlaamse Esperantobond v.z.w., →ISBN:

     Tie, en la Varsovia Geto, ene de areo de ĉirkaŭ cent urbaj blokoj, duonmiliono da homoj estis enprizonigata, la varsoviaj judoj kune kun rifuĝintoj kaj deportitoj el aliaj partoj de Pollando kaj kelkaj el aliaj partoj de Eŭropo.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 2013, Jorge Camacho, Probal Dasgupta, Istvan Ertl, Beletra Almanako 16 (Ba16 - Literaturo En Esperanto), Mondial, →ISBN, page 50:

     La 2an de aŭgusto 1941 oni fermis la pordegojn de la geto

     (please add an English translation of this quotation)

See also

• Holokaŭsto (“Holocaust”)

Ladino

Noun

geto m (Latin spelling, Hebrew spelling גיטו)

1. ghetto

Lithuanian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɡʲɛto]

Noun

gèto m

1. genitive singular of getas

Serbo-Croatian

Etymology

From Venetian ghèto (“foundry”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡêto/
• Hyphenation: ge‧to

Noun

gȅto m (Cyrillic spelling ге̏то)

1. ghetto

Declension

Declension of geto

	singular	plural
nominative	gȅto	gȅta
genitive	geta	gȇtā
dative	getu	getima
accusative	geto	geta
vocative	geto	geta
locative	getu	getima
instrumental	getom	getima