geyik

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish كیك (geyik), from Proto-Turkic *keyik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡeˈjik/, [ɟeˈjic]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧yik

Noun

geyik

1. deer

   Geyikler ormanda yaşarlar. ― Deer live in forests.

Declension

Inflection
Nominative	geyik
Definite accusative	geyiği
	Singular	Plural
Nominative	geyik	geyikler
Definite accusative	geyiği	geyikleri
Dative	geyiğe	geyiklere
Locative	geyikte	geyiklerde
Ablative	geyikten	geyiklerden
Genitive	geyiğin	geyiklerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular geyiğim geyiklerim 2nd singular geyiğin geyiklerin 3rd singular geyiği geyikleri 1st plural geyiğimiz geyiklerimiz 2nd plural geyiğiniz geyikleriniz 3rd plural geyikleri geyikleri Definite accusative Singular Plural 1st singular geyiğimi geyiklerimi 2nd singular geyiğini geyiklerini 3rd singular geyiğini geyiklerini 1st plural geyiğimizi geyiklerimizi 2nd plural geyiğinizi geyiklerinizi 3rd plural geyiklerini geyiklerini Dative Singular Plural 1st singular geyiğime geyiklerime 2nd singular geyiğine geyiklerine 3rd singular geyiğine geyiklerine 1st plural geyiğimize geyiklerimize 2nd plural geyiğinize geyiklerinize 3rd plural geyiklerine geyiklerine Locative Singular Plural 1st singular geyiğimde geyiklerimde 2nd singular geyiğinde geyiklerinde 3rd singular geyiğinde geyiklerinde 1st plural geyiğimizde geyiklerimizde 2nd plural geyiğinizde geyiklerinizde 3rd plural geyiklerinde geyiklerinde Ablative Singular Plural 1st singular geyiğimden geyiklerimden 2nd singular geyiğinden geyiklerinden 3rd singular geyiğinden geyiklerinden 1st plural geyiğimizden geyiklerimizden 2nd plural geyiğinizden geyiklerinizden 3rd plural geyiklerinden geyiklerinden Genitive Singular Plural 1st singular geyiğimin geyiklerimin 2nd singular geyiğinin geyiklerinin 3rd singular geyiğinin geyiklerinin 1st plural geyiğimizin geyiklerimizin 2nd plural geyiğinizin geyiklerinizin 3rd plural geyiklerinin geyiklerinin