gilovian
Jump to navigation
Jump to search
Old Saxon[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From Proto-West Germanic *galaubijan. Equivalent to gi- + lōvian.
Verb[edit]
gilōvian
Conjugation[edit]
Conjugation of gilōvian (weak class 1)
infinitive | gilōvian | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | gilōviu | gilōfda |
2nd person singular | gilōvis | gilōfdes |
3rd person singular | gilōvid | gilōfda |
plural | gilōviad | gilōfdun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | gilōvie | gilōfdi |
2nd person singular | gilōvies | gilōfdis |
3rd person singular | gilōvie | gilōfdi |
plural | gilōvien | gilōfdin |
imperative | present | |
singular | gilōvi | |
plural | gilōviad | |
participle | present | past |
gilōviandi | gilōvid |
Descendants[edit]
- Low German: glöven