gjenskape

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Norwegian Bokmål[edit]

Etymology[edit]

From gjen- +‎ skape.

Verb[edit]

gjenskape (imperative gjenskap, present tense gjenskaper, simple past gjenskapte, past participle gjenskapt, present participle gjenskapende)

  1. to recreate (create anew)

References[edit]