gleypa
Icelandic
Etymology
From Old Norse gleypa. Cognate with Faroese gloypa.
Pronunciation
Verb
gleypa (weak verb, third-person singular past indicative gleypti, supine gleypt)
- (transitive, with accusative) to gulp, to swallow
- Synonym: renna niður
- (transitive, with accusative) to absorb
Conjugation
gleypa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að gleypa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
gleypt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gleypandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég gleypi | við gleypum | present (nútíð) |
ég gleypi | við gleypum |
| þú gleypir | þið gleypið | þú gleypir | þið gleypið | ||
| hann, hún, það gleypir | þeir, þær, þau gleypa | hann, hún, það gleypi | þeir, þær, þau gleypi | ||
| past (þátíð) |
ég gleypti | við gleyptum | past (þátíð) |
ég gleypti | við gleyptum |
| þú gleyptir | þið gleyptuð | þú gleyptir | þið gleyptuð | ||
| hann, hún, það gleypti | þeir, þær, þau gleyptu | hann, hún, það gleypti | þeir, þær, þau gleyptu | ||
| imperative (boðháttur) |
gleyp (þú) | gleypið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| gleyptu | gleypiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að gleypast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
gleypst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gleypandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég gleypist | við gleypumst | present (nútíð) |
ég gleypist | við gleypumst |
| þú gleypist | þið gleypist | þú gleypist | þið gleypist | ||
| hann, hún, það gleypist | þeir, þær, þau gleypast | hann, hún, það gleypist | þeir, þær, þau gleypist | ||
| past (þátíð) |
ég gleyptist | við gleyptumst | past (þátíð) |
ég gleyptist | við gleyptumst |
| þú gleyptist | þið gleyptust | þú gleyptist | þið gleyptust | ||
| hann, hún, það gleyptist | þeir, þær, þau gleyptust | hann, hún, það gleyptist | þeir, þær, þau gleyptust | ||
| imperative (boðháttur) |
gleypst (þú) | gleypist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| gleypstu | gleypisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
gleyptur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
gleyptur | gleypt | gleypt | gleyptir | gleyptar | gleypt | |
| accusative (þolfall) |
gleyptan | gleypta | gleypt | gleypta | gleyptar | gleypt | |
| dative (þágufall) |
gleyptum | gleyptri | gleyptu | gleyptum | gleyptum | gleyptum | |
| genitive (eignarfall) |
gleypts | gleyptrar | gleypts | gleyptra | gleyptra | gleyptra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
gleypti | gleypta | gleypta | gleyptu | gleyptu | gleyptu | |
| accusative (þolfall) |
gleypta | gleyptu | gleypta | gleyptu | gleyptu | gleyptu | |
| dative (þágufall) |
gleypta | gleyptu | gleypta | gleyptu | gleyptu | gleyptu | |
| genitive (eignarfall) |
gleypta | gleyptu | gleypta | gleyptu | gleyptu | gleyptu | |
Derived terms
- gleypa við (“to swallow whole”)