glui

Esperanto

Etymology

From gluo +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɡlui]
• Rhymes: -ui
• Hyphenation: glu‧i

Verb

glui (present gluas, past gluis, future gluos, conditional gluus, volitive gluu)

1. (transitive) to glue, stick, paste
   • Ferenc Szilagyi, “La dolĉa portreto” in La Granda Aventuro kaj aliaj noveloj,

     Mi do eltondis la portreton kaj volis ĝin glui sur la supron de la letero.

     So I cut out the picture and was intending to glue it onto the top of the letter.

   • Ivan H. Krestanoff (translator), “Vilao apud la maro” in Nuntempaj Rakontoj by G. P. Stamatov,

     ŝi levis lian kapon kaj pasie gluis siajn lipojn al la liaj.

     she lifted his head and passionately stuck her lips to his.

   Synonym: alglui

Conjugation

Conjugation of glui present past future singular plural singular plural singular plural tense gluas gluis gluos active participle gluanta gluantaj gluinta gluintaj gluonta gluontaj acc. gluantan gluantajn gluintan gluintajn gluontan gluontajn passive participle gluata gluataj gluita gluitaj gluota gluotaj acc. gluatan gluatajn gluitan gluitajn gluotan gluotajn nominal active participle gluanto gluantoj gluinto gluintoj gluonto gluontoj acc. gluanton gluantojn gluinton gluintojn gluonton gluontojn nominal passive participle gluato gluatoj gluito gluitoj gluoto gluotoj acc. gluaton gluatojn gluiton gluitojn gluoton gluotojn adverbial active participle gluante gluinte gluonte adverbial passive participle gluate gluite gluote infinitive glui imperative gluu conditional gluus

Derived terms

• gluebla