gnuśny

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gnusьnъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡnuɕ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uɕnɨ
• Syllabification: gnuś‧ny

Adjective

gnuśny (comparative gnuśniejszy, superlative najgnuśniejszy, derived adverb gnuśnie)

1. apathetic (about a person)
2. inactive, idle
3. caused by apathy or idleness

Declension

Declension of gnuśny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	gnuśny		gnuśna	gnuśne	gnuśni	gnuśne
genitive	gnuśnego		gnuśnej	gnuśnego	gnuśnych
dative	gnuśnemu		gnuśnej	gnuśnemu	gnuśnym
accusative	gnuśnego	gnuśny	gnuśną	gnuśne	gnuśnych	gnuśne
instrumental	gnuśnym		gnuśną	gnuśnym	gnuśnymi
locative	gnuśnym		gnuśnej	gnuśnym	gnuśnych

Related terms

• gnuśnieć
• gnuśność
• zgnuśnieć

 

Further reading

• gnuśny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gnuśny in Polish dictionaries at PWN
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “gnuśny”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN